با توجه به نقش پررنگ خانواده در سلامت روانی کودک، پیش بینی عوامل مبتنی بر خانواده منطقی به نظر می رسد زیرا خانواده به عنوان یک سیستم اجتماعی-فرهنگی تلقی می شود که به عنوان سیستم اجتماعی فرهنگی دارای مجموعه ای از قواعد است؛ به طوری که تاثیر خانواده روی اعضا تا حدی است که بسیاری از محققین آن ها را ریشه اصلی بروز اختلال ها می دانند. هدف پژوهش حاضر پیش بینی اضطراب کودکان بر اساس واکنش والدین به احساسات منفی آن ها با توجه به نقش میانجی گری تنظیم هیجان بود. برای این منظور طی یک پژوهش از نوع همبستگی 232 نفر از کودکان پیش دبستانی شهر تهران و والدین آن ها به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و از نظر علایم مرضی کودکان، مقابله با هیجانات منفی کودکان و تنظیم هیجان مورد ارزیابی قرار گرفتند. تحلیل رگرسیون چندگانه و آزمون های بوت استراپ و سابل نشان داد واکنش والدین به احساسات منفی کودکان به واسطه تنظیم هیجانات بر اضطراب کودکان تاثیر می گذارد. همچنین واکنش والدین، اضطراب و تنظیم هیجان را پیش بینی می کرد و تنظیم هیجان نیز اضطراب کودکان را پیش بینی می کرد. به نظر می رسد همان طور که واکنش والدین به هیجانات منفی کودکان در اضطراب کودکان نقش دارد، تنظیم هیجانی کودکان نیز نقش مهمی در بروز اضطراب آن ها دارد. می توان انتظار داشت وجود تنظیم هیجانی مناسب در کودکان مانعی در برابر واکنش نامناسب والدین و اضطراب ناشی از آن باشد.